Ağa Musa Nağıyevin 1912-ci ildə mülki mühəndis İ.K.Ploşkonun tikdiyi keçmiş mədaxil evi Bakıdakı yaşayış evləri tikintisinin maraqlı bir nümunəsi olub həcmi-məkan strukturunun zənginliyi ilə fərqlənir. Bu da fasadların bir az ciddi modern ifadəsi olan memarlıq forması ilə yaxşı uyğunlaşır. Binanın küncdə yerləşməsi və çoxsaylı eyvanlar, erkerlər və lociyalarla zəngin siluetinin ümumi görünüşü onun şəhərin tarixi məhəllələr sistemindəki memarlıq və planlaşdırma əhəmiyyətini əvvəlcədən müəyyən edir. Raskrepovkaların öz şaquli oxlarına uyğun olaraq ritmik düzülüşü, dekorativ günbəzli taraşlanmış erkerlə vurğulanmış küncü binanın çoxplanlılığı və həcm plastikliyinin ifadəsi idi. Bu quruluşda divarların üzlük materialı, memarlıq detallarında isə əhəngdaşı fəal rol oynayır. Bütün bunlar tektoniki həmin dövr üçün şəhərin bədii simasını formalaşdıran memarlıq abidəsi sırasına daxil etmişdir.